Projekt polegał na tym, że osoby biorące w nim udział dobierały się w pary- uczestnik, czyli osoba z zespołem Aspergera i wolontariusz.
Nastolatkowie wychodzili ze sobą i wspólnie spędzali czas.
Osoby z zespołem Aspergera często mają trudności w odbiorze naszego świata, zbyt duża ilość bodźców męczy je i denerwuje.
Nawiązywanie i podtrzymywanie kontaktów często jest dla nich problemem.
Takie osoby przeważnie mają też pogłębione zainteresowania, o których mogą opowiadać godzinami.
W jaki sposób projekt może pomóc osobom z zespołem Aspergera? Mówi o tym opiekunka par, psycholog Justyna Kułak:
Projekt zakładał udział 13 par, tyle osób też się zgłosiło.
Jeden z duetów tworzą Edyta- wolontariuszka i Maja-uczestniczka projektu, która opowiada jak dziewczyny wspólnie spędzały czas:
Projekt trwał 10 miesięcy, a osoby biorące w nim udział wychodziły wspólnie około 3 razy w miesiącu.
Dla niektórych było to wystarczająco dużo czasu, żeby się ze sobą zżyć. O swojej przyjaźni z Mają mówi Edyta:
Była to IV edycja Wolontariatu Koleżeńskiego Mary i Max. Do następnej mogą zgłaszać się osoby, które mają powyżej 14 lat.